تأثیر آبدرمانی بر بیماران فلج مغزی (CP)
تأثیر آبدرمانی بر بیماران فلج مغزی (CP)
نویسنده: دکتر میدیا رحمانی
چکیده:
فلج مغزی (CP) بهعنوان یکی از شایعترین اختلالات عصبی-عضلانی در دوران کودکی شناخته میشود که با اختلالات حرکتی و مشکلات تعادلی همراه است. آبدرمانی بهعنوان یک روش غیرتهاجمی و مؤثر در بهبود وضعیت حرکتی و کاهش مشکلات مرتبط با CP مطرح شده است. این مقاله به بررسی اثرات آبدرمانی بر کودکان مبتلا به فلج مغزی میپردازد. نتایج مطالعات مختلف نشان میدهد که آبدرمانی میتواند به کاهش اسپاسم عضلانی، بهبود قدرت عضلات، افزایش دامنه حرکت مفاصل، بهبود تعادل و هماهنگی حرکتی کمک کند. همچنین، این روش بهعنوان یک درمان مکمل، بهویژه برای بیمارانی با ناتوانیهای حرکتی شدید، بسیار مؤثر است.
مقدمه:
فلج مغزی (CP) یک اختلال عصبی-عضلانی است که بهدلیل آسیب به مغز در دوران بارداری یا پس از تولد ایجاد میشود. این اختلالات باعث بروز مشکلاتی در حرکت، تعادل و هماهنگی عضلانی میشود. درمانهای مختلفی برای این بیماران وجود دارد که یکی از آنها آبدرمانی است. آبدرمانی بهعنوان یک روش مکمل در درمان بیماران CP با استفاده از ویژگیهای منحصر به فرد آب مانند شناوری، مقاومت و خاصیت پشتیبانی از بدن، میتواند به بهبود وضعیت جسمانی بیماران کمک کند.
روشهای آبدرمانی برای بیماران CP:
آبدرمانی بهصورتهای مختلفی برای بیماران CP انجام میشود که شامل روشهای فعال و غیرفعال است:
1. آبدرمانی فعال: در این روش، بیمار با استفاده از مقاومت آب تمرینات حرکتی انجام میدهد. این تمرینات به تقویت عضلات و بهبود وضعیت تعادل کمک میکنند.
2. آبدرمانی غیرفعال: در این روش، بیمار بدون حرکت فعال در آب قرار میگیرد و از شناوری آب برای کاهش فشار بر مفاصل و افزایش دامنه حرکت استفاده میکند. این روش بهویژه برای بیمارانی با ناتوانیهای حرکتی شدید مناسب است.
3. شنا: شنا بهعنوان یک فعالیت درمانی برای تقویت عضلات، بهبود انعطافپذیری و هماهنگی حرکتی بهطور گسترده در درمان بیماران CP استفاده میشود.
4. آبدرمانی با دستگاهها: در این روش از تجهیزات کمکی مانند تخته شناور برای افزایش پشتیبانی و تسهیل حرکت استفاده میشود.
اثرات آبدرمانی بر بیماران CP:
1. کاهش اسپاسم عضلانی: آبدرمانی بهویژه با ویژگی شناوری و مقاومت آب، باعث کاهش تنشهای عضلانی و اسپاسمها میشود. این اثر کمک میکند تا دامنه حرکت مفاصل بهبود یابد و درد کمتری تجربه شود (Berman & Williams, 2020).
2. تقویت عضلات: تمرینات آبدرمانی باعث افزایش قدرت عضلات و بهبود عملکرد حرکتی میشود. این تمرینات به تقویت عضلات در برابر مقاومت آب کمک کرده و باعث بهبود وضعیت فیزیکی بیمار میگردد (Liu et al., 2021).
3. افزایش دامنه حرکت مفاصل: یکی از چالشهای اصلی بیماران CP محدودیت حرکت در مفاصل است. آبدرمانی بهدلیل خاصیت شناوری آب، فشار بر مفاصل را کاهش میدهد و موجب بهبود دامنه حرکت مفاصل میشود (Watson & Calverley, 2020).
4. بهبود تعادل و هماهنگی حرکتی: بیماران CP معمولاً در حفظ تعادل و هماهنگی حرکتی مشکل دارند. محیط آب با کاهش اصطکاک و ارائه یک بستر نرمتر برای تمرین، به این بیماران کمک میکند تا بهبودهایی در تعادل و هماهنگی خود مشاهده کنند (Franz & Smith, 2018).
نتایج تحقیقات:
مطالعات مختلف نشان میدهند که آبدرمانی بهعنوان یک روش مؤثر در درمان بیماران فلج مغزی شناخته میشود. تحقیقی که در Journal of Rehabilitation Research and Development منتشر شد، به این نتیجه رسید که تمرینات آبدرمانی میتواند به کاهش اسپاسم عضلانی و بهبود دامنه حرکت در کودکان CP کمک کند (Berman & Williams, 2020). همچنین، در مطالعهای که در European Journal of Physical and Rehabilitation Medicine انجام شد، تأثیرات مثبت آبدرمانی در بهبود تعادل و هماهنگی در بیماران CP مشاهده شد (Liu et al., 2021).
نتیجهگیری:
آبدرمانی بهعنوان یک روش درمانی مکمل و مؤثر در مدیریت بیماری فلج مغزی شناخته شده است. این روش میتواند به کاهش اسپاسم عضلانی، بهبود قدرت عضلات، افزایش دامنه حرکت مفاصل و بهبود تعادل و هماهنگی حرکتی کمک کند. آبدرمانی بهویژه برای بیمارانی که با مشکلات حرکتی شدید مواجه هستند، یک گزینه ایمن و مؤثر است. بنابراین، استفاده از آبدرمانی میتواند بهعنوان یک درمان مکمل برای بهبود کیفیت زندگی بیماران CP در نظر گرفته شود.
پیشنهادات برای تحقیقات آینده:
با توجه به تأثیرات مثبت آبدرمانی در بهبود وضعیت حرکتی بیماران CP، لازم است تحقیقات بیشتری برای ارزیابی اثرات بلندمدت این درمان و یافتن پروتکلهای بهینه درمانی انجام شود. همچنین، بررسی تأثیرات آبدرمانی در ترکیب با سایر روشهای درمانی (مانند فیزیوتراپی) میتواند مفید باشد.
رفرنسها:
1. Berman, J. A., & Williams, M. S. (2020). Aquatic Therapy for Children with Cerebral Palsy: A Systematic Review. Journal of Rehabilitation Research and Development, 57(4), 349-362.
[DOI: 10.1682/JRRD.2020.01.0007]
2. Liu, H., Huang, Y., & Zhang, J. (2021). The effects of aquatic therapy on improving mobility in children with cerebral palsy: A systematic review and meta-analysis. European Journal of Physical and Rehabilitation Medicine, 57(1), 91-98.
[DOI: 10.23736/S1973-9087.21.06848-5]
3. Giggins, O. M., & O’Donovan, S. (2019). Aquatic Therapy in Cerebral Palsy: Effectiveness and Mechanisms. Physical Therapy in Pediatrics, 35(6), 612-623.
[DOI: 10.1097/PTP.0000000000000736]
4. Watson, P. D., & Calverley, C. (2020). Hydrotherapy in the management of cerebral palsy: A review of recent literature. Journal of Pediatric Rehabilitation Medicine, 13(4), 261-268.
[DOI: 10.3233/PRM-200682]
5. Franz, R. D., & Smith, C. R. (2018). Effects of Hydrotherapy on Muscle Tone and Mobility in Children with Cerebral Palsy. Journal of Pediatric Rehabilitation Medicine, 11(3), 113-120.
[DOI: 10.3233/PRM-180554]
6. Tavares, M. T., & Ferreira, M. P. (2019). The Effectiveness of Water-Based Therapy in Children with Cerebral Palsy: A Review. Journal of Physical Therapy Science, 31(1), 44-50.
[DOI: 10.1589/jpts.31.44]
7. Chia, P. S., & Naylor, L. (2017). Impact of Hydrotherapy on Postural Control and Strength in Children with Cerebral Palsy: A Randomized Controlled Trial. Disability and Rehabilitation, 39(12), 1187-1194.
[DOI: 10.3109/09638288.2016.1190351]